Τα ζώα είναι ένας σπουδαίος σύμμαχος στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης του παιδιού, που δεν θα το προδώσει ποτέ.
Χαρίκλεια Μανουσάκη Επαγγελματίας Ψυχικής Υγείας.
Η φροντίδα των σωματικών αναγκών του κατοικίδιου από το παιδί, με υποχρεώσεις που ταιριάζουν στην ηλικία του (π.χ. να γεμίζει το μπολ του κατοικίδιου με νερό, να το ταϊζει, να το καθαρίζει), ενισχύει την κοινωνική ευθύνη αλλά και την αυτοεκτίμηση από την ικανοποίηση που παίρνει ως φροντιστής του κατοικίδιου του, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει με τις αξίες της υπευθυνότητας και της εμπιστοσύνης από την επιτυχή ανάληψη ευθυνών και αρμοδιοτήτων, αναλόγων της ηλικίας του.
Μέσω της παρατήρησης, θα κατανοήσει τις αναλογίες της ανθρώπινης ζωής και της ζωής των ζώων αποκτώντας μια καλύτερη επαφή με τη δική του φύση και τις υπαρξιακές της διαστάσεις, θα ενδιαφερθεί για τον φυσικό κύκλο ζωής και να θελήσει να αναζητήσει περισσότερες πληροφορίες γύρω από θέματα της αναπαραγωγής, της γέννησης, της ασθένειας.
Θελήσαμε να δώσουμε όνομα στη χελώνα. οι προτάσεις γράφτηκαν σε κόλλες Α4 και κάθε παιδί πρόσθετε μία χάντρα και την τοποθετούσε στην ανάλογη κόλλα.
Το όνομα αυτής Μαρία!!!!!!!!!
Γνωρίσαμε την "Μαρία" στον φίλο μας Ξενοφώντα και αυτός μας έφερε τον μύθο του Αισώπου " Ο λαγός και η Χελώνα" τον οποίο και διαβάσαμε.
Στην συνέχεια είδαμε μαζί με τον Ξενοφώντα τον μύθο και σε video.
Κάθε μέρα η ομάδα εργασίας πλένει το σπίτι της χελώνας και την ταϊζει πρωί και μεσημέρι.Κάθε Σαββατοκύριακο και τις αργίες ένα παιδί θα παίρνει τη χελώνα μέσα στο σπιτάκι της και θα την φροντίζει.
Αφορμή για την απόφαση να πάρουμε ένα κατοικίδιο στο νηπιαγωγείο μας ήταν η επαφή μας με τα κατοικίδια ενός συμμαθητή μας κατά την επίσκεψή μας, στις 4 Οκτωβρίου Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, στην αυλή του σπιτιού του. Αποφασίσαμε σε μια συζήτηση με τους γονείς μετά την παρουσίαση της θεματικής " Το σώμα μας", ότι η χελώνα θα ήταν το κατοικίδιο που θα παίρναμε.
4 Οκτωβρίου Παγκόσμια Ημέρα των ζώων. Επίσκεψη στο σπίτι του συμμαθητή μας.
Η έξοδος μας ήταν απρόσμενα ήρεμη και χωρίς προβλήματα.
Παρατηρήσαμε τη σκυλίτσα με τα κουταβάκια της, χωρίς να τα αγγίξουμε όπως είχαμε συμφωνήσει ύστερα από συζήτηση πριν την έξοδό μας.
Η μαμά του συμμαθητή μας, μας επιφύλασε ένα πλούσιο κέρασμα!!!!!!!!!!!!
Λίγο από αυτό μοιραστήκαμε με μια γατούλα.
Τα κουταβάκια βρήκαν την ευκαιρία να πιουν και λίγο γάλα από τη μαμά τους.
Ήταν πολύ όμορφη εμπειρία!!
Τις επόμενες μέρες ένας συμμαθητής μας έφερε το σκυλάκι του, την Ναόμι στο σχολείο! Ήταν τόσο όμορφη και φοβισμένη!!
